اذا فقدت الامان فى حياتك الى درجة اللى تقوم فى نص الليل - خائفا من ان حرامى قد يقتحم الشقة ويقتلك , أو جرح قلبك جرحاً عميقاً الى الدرجة اللى يقولك فيها دكتور القلوب لا علاج لك عندى , او انك ترى الشفقة فى عيون الناس ناحيتك , او لما تمشى فى الشارع على الرصيف يكاد كتفك يخبط فى الحيطة وكأنى فاضلى شوية وانط جوه الحيطة امشى فيها - لانى عارف ان محدش هيحمينى ... هتعرف ليه انا تحولت الى حرامى !

اصل مهنتى دى محتقرة على مر التاريخ , مع انها مهنة كبار الرجال والمناصب على مدار التاريخ - فكم من رجال تخصصوا فى سرقة اوطانهم , ونهبوها ويخلدهم التاريخ على انهم ابطال وعظماء . كما انها مهنة متنوعة تؤمن بالعصامية وبناء الذات من اللحظة الاولى , فضلا عن انها لازال فيها ما يسمى ( الحلم الامريكى ) . اذ انها تمتلك الادوات على ان ترتقى بنفسك من الصفر الى المليون , ومن المليون الى الالف مليون .



ولو سالت اى طفل : خدت ايه بعد ما خصلت الأبتدائية ؟ هيقولك ( شهادة الابتدائية )
أنا بقى خدت أربعة شهادت


اذ ان فى يوم من ايام الصيف الجميلة - ذهبت الى المدرسة عشان أخد الشهادة واشوف النتيجة وارجع لأبوى بيها عشان يدينى جنيه او يوعدنى بأجازة حلو او هدوم حلوة . وفعلا رحت هناك ولقيت نفسى جايب مجموع 89 % - وفرحت وقاعدت العب كورة مع اصحابى فى المدرسة , ولما تعبت ركبت الترام وروحت ...

لكنى لما رجعت الى البيت فى ذاك اليوم او فى اى يوم اخر , اذ انى يا سيدى بفرحة الشهادة وما تعنيه من فلوس وفسح وهدوم - الفلوس الحلال كما كانت امى تحاول تعلمينى عشان ابعد عن السرقة - كنت ماشى بسرعة وبجرى فى الشارع . الا انى توقفت فى اول الشارع , محاولا انا ارى العمارة اللى احنا ساكنين فيها والعمارة الجديدة اللى اتبنت جنبها ... لكن مكنتش شايفها !!!

فركت عينى وحاولت ابص تانى وادقق - لان شارعنا كان كله عمارات طويلة ولزقة جنب بعضها , مش شايفها ولا لقيها . لكن كنت شايف ناس كتيرة واقفة فى اخر الشارع - اصله كان شارع طويل - وبدأت اسرع فى المشى واسرع , وكلما اقترب اسرع اكتر واكتر , حتى انى بدات اجرى واجرى واجرى عندما رأيت كومة تراب كبيرة تصل الى الطابقين او الثلاثة , وبدأت اجرى اسرع واسرع زى المجنون كل ما اسمع صريخ النسوان واجرى وانا صارخ (( مامــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا ))



وهكذا يا سيدى فقد فقدت اهلى فى يوم اخدت شهادة الابتدائية , وتحقق أقصى كابوس حلمت به كطفل من انى اشرد فى الشارع وأعيش كمتسول او صبى ميكانيكى يضربه سيده - وضاع فى ذاك اليوم الاسود 40 شخص انهرسوا تحت العمارتين , وضاعت عائلتى كلها المتكونة من ابوى وامى , واربعة اخواتى ... ولسخرية القدر , اأبواى لما طلق امى قرر انه يشترى شقة جديدة فى العمارة اللى جنبنا عشان يكون جنبنا - واشترى الشقة ولا يعرف ما يخبأه القدر له او لى .



واستمرت السخرية اكثر لما كاتب شهادات الوفاة كتب كل اخواتى الاربعة على شهادة وفاة واحدة - لان الجثث تحولت الى اشلاء وضاعت معالمها والاسوء ان محدش من أعمامى او أخوالى فتح بقه وقاله , انت بتعمل ايه ؟ أزاى تحط اربع افراد على شهادة وفاة واحدة .. ؟ يا اخى حرام عليكوا دول بنى ادميين برضوا ..!

لكن لان الحق يحتاج الى صوت عشان تأخذه , ضاع الحق وراح كل شئ فى لمحة بصر وبغباء مقاول بنى عمارة بدون استشارة هندسية معتدما على معرفته بالفهلولة وماشيها وربك يسهلها - ضاع اهلى وما لا يقل عن 30 اسرة فى تلك العمارتين , اللى انهاروا زى بيت التراب على الشاطئ لما يخبطه الموج .

جاه يوميها عمى وأخدنى من الشارع - وقالى تعال معاى يا بهاء ...

فضلت عنده لمدة اسبوع , وجاه قالى : اننا مسافرين عشان " سمر " بنته تعبانة , ولازم يسافروا عشان يعالجوها . وانهم هيودونى لناس اصحابه هقعد عندهم لحد ما يرجعوا ..

وقولت بهبل طفولى : طيب ما تأخذونى معاكوا , انا مؤدب والله ومش هعمل حاجة تزعلك

لكنه قالى : دول كلهم يومين وهنرجع تانى - انا عايزك تكون مؤدب عند صحابى

قولت : حاضر



وطبعا حضرتك فهمت ايه اللى حصل , اذ تبين ان صاحب عمى هو اخصائى اجتماعى من الملجأ - وانى انا اللى مسافر , مش " سمر " بنته ..


وفى ذلك اليوم فتح القدر كتابه لى - كشيخ يلبس ابيض فى ابيض ويحضنى كأنى ابنه ويقولى : ده قدرك أقرا .

فقولت : اقرا أيه ؟ الكتاب ابيض والصفحات فاضية ..!

قالى : بكرة هيتملى




ودخلت الحياة يوم ان ضاع اهلى وبدأت رحلتى تأخذ شكل واتجاه اخر

واه من اللى حصل(f)